Heimelaga woksaus

Dokke veit desse nydelige og litt chunky woksausane ein får kjøpt på butikken? Ein får visst laga dei heilt sjølv. Til no har eg liksom tatt til takke med soyasaus og olje på woken, men det vert det faktisk slutt på. Greit nok, mitt fyste forsøk inneholdt alt for mykje soyasaus, men eg har i alle fall knekt koden. Oppskrifta under er mykje betre enn jomfruforsøket.

Min wok inneholdt blomkål, brokkoli, løk, paprika, hermetisk mais, hermetisk ananas, strimla gulrot og ei hermetisk wokblanding med bambusskudd, minimais og vannkastanje.

Oppskrift på woksaus:
→ 1/2 dl soyasaus
→ 2 dl vatn
→ 1 ss næringsgjær
→ 3-4 ss maizena
→ 2 ts tahini
→ 1 cm fersk ingefær
→ 1/2 fersk chili
→ 2-3 fedd kvitløk
→ 2 ts sitronsaft
→ 2 ts koriander

Eg hakka ingefær, chili og kvitløk i små bitar. Hadde alle ingrediensane i eit sylteagurkglas og rista det godt. Ikkje bli bekymra av at fargen ikkje er av den nydelegaste sorten eller at det heile skiller seg undervegs. Berre rist sausen godt rett før du har den i gryta. Eg var sterkt i sterk tvil om det kom til å bli saus i det heile, men den her glimta verkeleg til! Den tjukna godt i wokpanna og gav den wokfølelsen eg var ute etter. Om den i tillegg får nokre timar i kjøleskapet tippar eg denne sausen vert perfekt!

I tillegg til woken forsøkte eg meg på ovnssteikt aubergine. Eg har aldri smakt aubergine før, så eg ante verkeleg ikkje kva eg gjekk til. Eit forsøk måtte til likevel. Eg skar ein aubergine i to og laga djupe skår i den utan å kutte gjennom skalet. Deretter steikte eg den med den opne sida ned i 35 min. Til slutt snudde eg den, slo på  250 grader og grillfunksjon i ovnen og venta i 5 min. Før servering strødde eg over salt, pepper og koriander. Streiketida er eg så absolutt nøgd med, men eg synast det smakte litt vel lite. Den viste seg å vere ganske så squash-aktig. Neste gong vil eg nok pensle den med ein marinade i staden.

Sidan dette er gårsdagens middag så har eg med denne i lunsjboksen på jobb. Uten aubergin då. Wok er heilt fantastisk å ha med seg i bagen både på jobb og på skulen. For det er vel denne typen mat ein kjøper i varmmatdisken likevel? Perfekt både smaksmessig og prismessig 😀

To typar gulrotsuppe; Krema og i grønsakskraft

Plutseleg hadde eg alt for mange gulrøter i kjøleskapet og nokre av dei byrja å nærme seg utgangsdato. Dermed er det ikkje anna å gjere enne å smelle saman nokre nydelege gulrotsupper. Eg har heilt dilla! Min hemmelige ingrediens i gulrotsuppe er 1-2 ts tomatpurè – det gjer verkeleg den store skilnaden.

Om ikkje desse bileta fristar, så veit ikkje eg.

Oppskrift på krema gulrotsuppe;
→ 500 g gulrot
→ 1 fedd kvitlauk
→ ½ cm fersk chili
→ 5-10 g fersk ingefær
→ ½ Gul løk
→ 2 ts tomatpurè
→ 1 dl soyafløte

Framgangsmåte på krema gulrotsuppe:
→ Damp gulrøtene til dei er møre
→ Ha alle ingrediensane i ein blender. Dersom suppa vert for tjukk er det supert å nytte vatnet som er igjen frå dampinga av gulrøtene til å vatne ut suppa med. Dersom du ikkje har blender vil eg anbefale deg å koke alle ingrediensane (utanom fløte) i ein kaserolle og anten nytte stavmiksar eller bruke ein potetmoser.
→ Ferdig!

Oppskrift på gulrotsuppe i grønsakskraft:
→ 500 g gulrot
→ 1-1,5 liter vatn
→ 1 terning grønsaksbuljong
→ 1-2 fedd kvitlauk
→ 1-2 cm fersk chili
→ 5-10 g ingefær
→ 2 ts tomatpurè
→ 2-4 ts sitronsaft*

*Sløyfast dersom sitron vert nytta som garnityr ved servering.

Framgangsmåte på gulrotsuppe i grønsakskraft:
→ Rasp gulrøtene. Dei kan nok skjærast i tynne skiver eller i lange strimlar òg, om du ikkje orkar å raspe så mange gulrøter.
→ Løys opp buljongterningen i 1 liter vatn. Om du vil ha meir vatn i seinare er det betre å tilsette dette mot slutten av prosessen.
→ Tilsett gulrøtene.
→ Finhakk chili, ingefær og kvitlauk og tilsett dette i suppa.
→ Ha i tomatpurè og den mengda vatn du sjølv vil.

Våre supper forsvant på eit blunk! Vi lagde den kremete suppa alt for sterk i utgangspunktet, dermed er oppskrifta moderert ein del her. Ein lærdom er at chili, løk og kvitløk liksom vert så mykje sterkare i ein blender. Sjølvsagt vert det vel det, kan ein vel kanskje seie. Begge suppene vart i alle fall svingode 😀

«Berre» spaghetti i tomatsaus

Når mandagen kjem atter ein gong og ein kanskje har litt lite overskudd etter alle gjeremåla er dette den perfekte middagen. Den er megakjapp og smakar veldig godt. Det er rett og slett spaghetti med tomatsaus. Kjedeeeedelig tenker du kanskje, men tomatsaus treng ikkje berre å vere tomatsaus.

Vi begynder med å lage tomatsausbasen. Her er det ein boks hakka tomatar, smør, løk, kvitløk, chili og pesto. Etter at denne er køyrt til ei masse tilsatte vi hermetisk paprika, soltørka tomat, råkost (kålrabi og gulrot) og kidneybønner. Alt dette er sjølvsagt delt opp i fornuftig størrelse. Dette fekk småputre i nokre minutt.

No når vi har ete spaghetti og makaroni så kokar vi det i grønnsaksbuljong. Det vert ikkje ei vannvittig kulinarisk oppleving på grunn av dette, men det gjer at spaghettien får det lille ekstra. Synast vi i alle fall.

Når spaghettien er kokt og sausen er varma så ser det berre heilt fantastisk ut. Krydderet på toppen og i sausen er kjøpt i Frankrike og heiter Provence-krydder. Det er igrunn berre ei blanding av mange ulike tørka urter. Den inneheld i alle fall rosmarin, basilikum og timian – det står på fransk så… Dette er absolutt ikkje eit must, berre hiv i det du har i skapet av tørka urter så har du ca. det same som vi har i.

Denne dagen består for min del av jobb, lesing og styrearbeid så dette er med andre ord den perfekte middagen i dag.

Smutthol i veganloven

…For vår del i alle fall. «Hææ, et du vegansk? Korleis klarer du deg uten kjøt?» Kjøt går heilt fint, men kvit fisk derimot. Det har vore min absolutte favorittmiddag i løpet av heile livet. Den er det verkeleg vanskeleg å holde seg vekke frå. Heldigvis er det sånn at vi hovudsakleg et tilnærma vegansk for miljøet sin del. Dermed går det sjølvsagt heilt fint å ete sjølvfiska fisk. Phew! Denne er det svigerfar som har stått for.

Fisken vart steikt i vegansk smør, sitronpeppar, løk og purre. 200°C i ca. 10 minutt held som regel i massevis – den må sjølvsagt vere tint fyst. Reknar med at dei aller fleste har opplevd smaken av tørr fisk og vil unngå dette. Så det er greit  å følge litt med på stykka i ovnen. Dei tynne stykka kan ein godt ta ut og servere før dei tjukkare stykka er ferdigstekt. Ein kan då alltids forsyne seg to gongar – eit must i denne samanhengen forsåvidt. Smakssløkane mine hoppa av glede. Det blir jo nesten som ein julemiddag når det går så lenge mellom kvar gong. Og du kan tenke deg gleden av å få fisk av svigers når vi nesten aldri et det.

Særleg billigare middag får ein vel ikkje. Gratis fisk og billige råvarer som løk, potet og rotgrønnsaker. Studenttips i fleng.

Som tilbehør hadde vi kvit saus, poteter, makaroni og råkost av gulrot og kålrabi. Værre treng det tross alt ikkje vere. Skulle gjerne skrive oppskrifta på sausen til dokke, men eg har rett og slett ikkje peiling så google it lissom. Eg åt til eg rulla.

I dag tar eg faktisk ein skikkeleg innekveld. Isen er i frysen og oboyen i skapet, så det ser i alle fall lovande ut for min del. Av og til er det berre så hinsides deilig å vere heilt aleine. Kanskje eg skal finne fram strikketøyet og tekoppen òg så ser dokke meg kanskje med grått hår på mandag.

Fargerik fredagswok

Er ikkje vi lei av den der fredagstacoen snart? Det her er i alle fall eit fantastisk alternativ. Eg har hatt ei vannvittig travel veke med oppgåveskriving og ja, livet. To do-lista stoppar liksom aldri, men sånn er det vel for dei fleste. Uansett, eg var så heldig å komme heim til matlaging her ein dag. Då måtte eg berre hoppe inn i prosessen og sikre nokre bilder av det heile. Har dokke sett noke så fargerikt og fantastisk? Wææ, ikkje for å skryte, men typen lagar den beste woken eg veit om.

I dag hadde vi nummer to i rekka av obligatoriske, munnlege framføringar. Herregud, eg blir så nervøs når eg står der framme! Heldigvis gjekk det mykje betre denne gongen, enn forrige. Yey, me! Liksom.

I woken hadde vi kidneybønner, brokkoli, søtpotet, gulrot, kål, sopp, en halv løk, purre, hermitisert paprika, kokosmelk og ananas. Haha, Piña Colada-wok.

Søtpotet, gulrot og kål vart strimla. Brokkolien vart dampa. Løken og soppen vart stekt på lav varme i olje i ca. 10 minutt. Vi blanda desse delane og steikte det saman i eit par minutt saman med ananas. Etter at alle ingrediansane som trengte lang steiketid var ferdig la vi til dei som gjerne berre treng å bli varma opp: Hermetisert paprika, purre og kidneybønner. Til slutt hadde vi i krydder og kokosmelk. Kryddera er igrunn alle dei vanlige – curry, karri, gurkemeie, kvitløk og salt. For min del var det nok soppen og ananasen som gjorde susen denne gongen. Megagodt i alle fall!

Eg har snakka om det før, men eg kan eigentleg ikkje ete gluten/kveitemjøl i det heile, men skal no forsøke å påvise cøliaki eller allergi. Mest for min egen del. Etter å ikkje ha ete makaroni og pasta på 5 år så er eg no heilt hekta. Eg har lyst til å ete det til alle måltid. Herregud, det er jo avhengighetsskapande heile greia. Må seie at eg verkeleg gledar meg til dette forsøket er over. Eg manglar energi, har konstant vondt i magen/kroppen og har fått søtsug (??!!). Okei, det med søtsug høyrast kanskje ikkje så rart ut om du ikkje kjenner meg, for det får vel alle, eller? Nei. No er eg litt kresen på alt av søte ting så eg er kanskje ikkje verdas beste eksempel, men eg har verkeleg aldri hatt meir søtsug enn eg har no. Brødskiver og makaroni øydelegg definitivt alt som heiter stabilt blodsukker. Humøret mitt er dårlegare, dei månedlege smertene har skutt til himmels og eg skal aldri ete kveitemjøl igjen etter at dette greiene her er ferdig. Om nokon som les dette tenker på å endre på kostholdet sitt, så er kveitemjøl definitivt det fyste alle burde kutte ut – i alle former. Så må ein ikkje erstatte det med det der tulle-glutenfrie-erstatnings-greiene. Hallo, då er vi like langt.

Dermed vart det sjølvsagt kokt makaroni med steikte tomatar som sidedish.

Ein kan liksom sjå at det smaker godt. Eg var så heldig å finne restar av nettopp denne woken i kjøleskapet tidlegare og dagen vart dermed redda. Av og til er det verkeleg ein forbannelse å vere jente.

Denne woken er igrunn berre laga av det vi hadde i kjøleskapet og skapet frå før. Ein del av ingrediensane er hermetiserte. Er det ein ting vi alltid har i leiligheta så er det hermetiserte matvarer. Det kan redde alle dei dagane ein ser i kjøleskapet og tenker: «Pokker, eg skulle verkeleg gått til butikken likevel.»

Kikertpostei med raspa gulrot

Eg har laga vegansk pålegg. Dersom ein har stått i butikken og tenkt tanken på å kjøpe vegansk pålegg så kan det virke ganske håplaust. Fyste gongen eg prøvde meg på det endte eg opp med banan og jordbærsyltetøy. For kva kan ein eigentleg ete til frokost? Dagens svar er kikertpostei. Ein kan verkeleg bruke desse kikertene til alt. Oppskrifta eg brukte (med nokre unntak) fann eg her.

Mi oppskrift:
→ 1 boks kikerter
→ 1 ss solsikkefrø
→ 1 ss olivenolje
→ 1 ss dijonsennep
→ 3 ss majones (ikkje vegansk)
→ Sitronpepper, salt og pepper

Det er veldig små skilnadar mellom dei to ulike oppskriftene. Min postei vart veldig tørr når den var «ferdig», dessutan smakte den litt lite – dermed tilsatte eg majones og meir sennep. Sidan mottoet er at ein aldri skal følge oppskriftene slavisk så vert det litt sånn. Uansett, smaken vart ei blanding av italiensk salat og sennep om det gir meining. Kjempegodt! Eg har sikkert nemnd det ein milliard gongar, men dokke må nesten smake dokke fram i oppskriftene sjølve. Kanskje er mine spiseskeier større enn dine? Kanskje er eg meir glad i sennep enn du?

Eg starta med å raspe gulrota. Det er kanskje den tingen med matlaging eg hatar mest – rasping av gulrøter. Hææregud, kor kjedeleg. Deretter moste eg kikertene med ein brei kniv og blanda alle ingrediensane saman i ein bolle. Til slutt vart posteien sjåande ut som på biletet under her. Eg endte opp med ein del meir enn vist, men eg var visst tom (?!) for reine glas å ha det på. Hei, oppvask.

Yumyum.

No er det å berre dra på seg lesebrillene igjen og fatte mot. Det er snart helg! Eller?

Rotsuppe Vol 1.0

Middagspostar passar seg vel ikkje heilt klokka halv ti på kvelden, men det får berre vere. Eg har vore ute av huset i heile dag og hadde sjølvsagt gløymt å laste opp bileta før eg for. Vims.

I alle fall. Denne suppa vart kanongod.

Oppskrift:
→ 0,5 liter grønnsakskraft
→ 1 søtpotet
→ 2 poteter
→ 1 stor gulrot
→ 1 skive kålrabi
→ 1 brokkolistilk
→ 1 boks hakka tomatar
→ ½ løk
→  3 fedd kvitløk

Med andre ord er oppskrifta noko sånnt som: Det vi har i kjøleskapet.

Framgangsmåte:
→ Kok opp 0,5 liter grønnsakskraft. Her brukte vi ein halv liter vatn og ein buljongterning.
→ Damp/kok grønnsakene du skal ha i. Jo mindre bitar, jo fortare går det.
→ Bland tomatane, løken og kvitløken og bruk stavmiksaren på blandinga og hell dette i grønnsakskrafta (valgfritt).
→ Når grønnsakene er mjuke og buljongterningen har løyst seg opp så er det berre å køyre heile sulamitten i blenderen.
→ Tilsett havrefløte (vi brukte ein halv boks) og salt.
→ Kok opp.
→ Server.

Til å ha i suppa steikte vi brokkolistilkar og hovudkål. Dette er ikkje nødvendig i det heile, men det var supergodt med steikt brokkoli i denne rotsuppa her!

Eg har verkeleg dilla på desse rotsuppene. Det er jo berre fordelar med dei: Billig, rask, sunn, mettande og god. Betre vert det ikkje. Dette er forresten den rotsuppa vi har laga som har smakt best hittil. Det er noko med kombinasjonen rotgrønnsaker og tomat som berre harmonerar perfekt for min del.

I det siste har vi gjort nokre endringar på denne bloggen her. Om nokon av dokke nyttar dokke av Matprat så veit dokke sikkert at dokke kan søke på ingrediensar og få opp alle oppskriftene med denne ingrediensen. Eg har prøvd å få til det samme her, men foreløpig ligg det berre i ei sky. Dersom du trykker inn for eksempel «potet» i søkefeltet på toppen av sida så skal det fungere på same måten. Dessutan har vi organisert katergoriane på ein ny måte. Forhåpentlegvis er det litt meir brukervennleg enn før. Og så ligg det direktelink til både Facebook, Instagram og Bloglovin»! Yey 😀

Potetsuppe med råkost

I går vart det potetsuppe til middag. Eg trudde verkeleg det skulle bli ein av dei døvaste rettane eg hadde laga nokon gong. Sjølvsagt tok eg feil denne gongen òg. Det vart kjempegodt!

Dette er eit fantastisk eksempel på studentmat ein kan nyte. Prisen for 1kg poteter ligg på 14 kroner, gulrot og løk ligg i same prisklassa. Smør og brød treng ein ikkje. Og kryddera ligg vel på 5 kroner til sammen. Så – middag for to-tre personar til 20 kroner. Suksess.

Oppskrift:
→ 600g poteter (ca. 6 mellomstore)
→ 2 løkar
→ 2 fedd kvitløk
→ 1 buljongterning
→ 2 cm fersk ingefær
→ ½ fersk chili
→ 1 stor gulrot til garnityr
→  Sitronsaft (kan sløyfast)

Eg byrja med å skrelle og koke potetene. Mens potetene kokar kutta eg opp løk, kvitløk og ingefær. Dette steikte eg i olje til det hadde fått ein gyllen farge. Deretter tilsatte eg 5dl vatn i gryta og lot dette putre saman med ein terning grønnsaksbuljong. Då potetene var ferdig kokte og buljongterningen hadde løyst seg opp hadde eg alt i den trofaste blenderen min og trykte på knappen. Eg hadde òg den halve chilien i blenderen. Då dette var ei jamn masse hadde eg det tilbake i gryta. Her tilsatte eg det resterande eg ville ha i og valget landa på salt og havrefløte. Undervegs hadde eg laga vegansk kvitløkssmør og garnityr av gulrot og eit par dråpar sitronsaft.

Dersom eg ikkje hadde visst at det kanskje var litt usunt å ete ein heil pakke smør så hadde eg gjort nettopp det med Bremykt. Denne veganske versjonen har same smak, men berre litt mindre av den. Dette gjer ingenting for min del og eg er forelska igjen.

Til denne suppa passar alle typar brød.

No i tre dagar framover vert det nok litt lite tid til middag. Det vert skule på dagtid og jobb på kveldstid. Kanskje litt vel heftig denne veka, men pengar må ein jo ha.

Curry Panang

Ja, denne helga var strengt tatt ei reprise av forrige helg. Eg har jobba. I massevis. Denne søndagen skal med andre ord vere ein skikkeleg søndag. Av den typen der du sitt i sofaen heile dagen, ser på Netflix og et is.

Denne suppa vart laga på torsdag og var vannvittig mettande sånn som dei fleste supper eg lagar er. Den er basert på dei som heiter Curry Panang ved eit kjapt google-søk. Denne er kanskje hakket enklare enn dei eg baserte den på, men likevel. God smak og ei perfekt haustsuppe spør du meg. Eg likar dei kremete eller sterke. Denne er sterk.

Oppskrift:
〉 1 boks kokosmelk (lett)
〉 1-2 dl hakka tomatar

Dei kryddera vi brukte:
〉 Curry
〉 Karri
〉 Cayennepepper
〉 Chili
〉 Kvitløk
〉 Løkpulver
〉 Ingefær

Til å ha i suppa steikte vi det vi hadde i kjøleskapet: Søtpotet, potet, gulrot, hovudkål og kålrabi. Dessutan kokte vi makaroni og hadde i. Makaronien kunne eg strengt tatt spart meg for – denne suppa var betre utan.

Framgangsmåte:
〉 Ha olje i ei steikepanne. Steik kvitløk, løk, chili, ingefær og det du måtte ønske. Dette skal få ein gyllen farge.
〉 Deretter har du i kokosmelk og hakka tomatar. Tomatane hadde eg nytta stavmiksar på før eg hadde dei i – sånn at eg slapp store tomatbitar i suppa.
〉 Kok opp og ha i krydder samtidig som du smakar på suppa undervegs. Det er du som veit best kor mykje krydder du vil ha i, derfor har eg ikkje oppgitt mål i denne oppskrifta.
〉 Steik/kok det du måtte ønske å ha i suppa.
〉 Ferdig!

Oh my, for ei suppe.

Om ein kanskje ikkje er særleg vand med massevis av krydder vil eg sjølvsagt anbefale å prøve seg fram. Husk at kokken skal smake på maten undervegs!

Vegansk husmannskost på sitt beste

Ein skulle tru at sidan det er helg så har ein massevis av tid til å bruke på det ein vil. Vel, det spørs vel korleis ein ser på det, ein må jo ha pengar òg. No har eg endeleg satt meg ned, fått i meg mat og satt isen på kjøkkenbenken. Dessutan har eg endeleg tid til å skrive om torsdagens middag. Berre tre dagar etter, haha!

For eit resultat. Søtbotet-«bacon» i staden for svineri.

Kompar/klubb/raspeball er noko vi har tenkt på å lage alt for lenge. Som alle andre har vi den der sperra som seier at mat frå bunnen av – dèt er vanskeleg det. Atter ein gong må vi innsjå at ventetida har vore heilt unødvendig. Pokker så enkelt. Sidan vi tok det litt på sparket så hadde vi ikkje byggmjøl i skapet. Dermed vart vår kompar litt hardare enn den ein vanlegvis lagar. Vi brukte kveitemjøl i staden for byggmjøl.

Som dokke sikkert er klar over så er steikt kompar eit must i dagane etter. Dokke kan allerede gjette at vi lagde mat til ein hær. Vi har enno meir igjen… Så neste gong vil vi kanskje avgrense matlaginga til at det berre vert nok til ein halv hær. Hallo, vi er berre to personar, liksom. På den andre sida så hadde vi mat til middag og frokost x 3 for ca. 60 kroner.

Vi baserte oss på denne oppskrifta. Vi brukte kveitemjøl i staden for byggmjøl. Altså, det gjekk heilt fint, men eg vil nok teste ut byggmjøl neste gong.

Oppskrift:
→ Ca. 1 kg poteter
→ (Bygg)mjøl
→ Salt

Vi raspa 3/4 av potetene og kokte 1/4. Dei kokte potetene moste vi og blanda i med dei raspa potetene. Deretter tilsatte vi mjøl til det var blitt ei deig. På grunn av at vi ikkje hadde byggmjøl nytta vi òg maizenna og fiberhusk. Kva effekt dette hadde er eg usikker på. Konklusjonen er igrunn at ein berre skal bruke byggmjøl og eit par spiseskeier med kveitemjøl i deiga.

Vi laga på same måten som ein formar bollar. For å gjere det litt enklare hadde vi olje på henda då vi forma dei. Vannvittig klissete og grisete arbeid om ein ikkje hadde olje på henda. Deretter la vi komparen i vatn og kokte dei like lenge som ein skal koke poteter. Sidan dette vert store poteter så kokte vi dei i 30-40 minutt. Når dette ikkje vert laga vegansk så kokar ein komparen saman med det salte kjøtet ein et på sida. Vi laga sjølvsagt ein vegansk variant og nytta ca. 2 ts timian i vatnet. Dette funka heilt supert! Ein kokar komparen rett og slett saman med krydder som er vanleg å nytte på kjøt.

Eg trudde ein venninde av meg var heilt gal då ho sa: «Åååh!! Steikt raspe med ketchup!!» Viser seg at ho eigentleg var ganske så lur. Om du ikkje har prøvd det før så vil eg i alle fall foreslå det. Alle eg snakkar med synes uansett at eg er teit når eg seiar at eg må ha sukker på. «Det er jo sånn ein gjer for å få ungar til å like det!» Helsing Sofie 3 år, liksom.

Altså:
→ Lag deig
→ Kok saman med «kjøtt»krydder
→ Lag tilbehør

Husmannskost har aldri sett så enkelt ut.

Som tilbehør hadde vi steikt hovudkål, steikt løk, steikte søtpotetbitar, kålrabi og gulrot. Til dessert hadde vi eit stort smil om munnen og ganske så trøtt tryne.